Świat kolejek wąskotorowych

Mam pytanie do forumowiczów. Jaka jest długość, szerokość i wysokość podkładu kolejowego na normalny tor, a także ile może warzyć jeden podkład?

Google twoim przyjacielem :wink: :

Masa podkładów drewnianych wynosi 70 - 75 kg.
(http://www.findrew.pl/img/podklady.gif)

źródło: http://www.findrew.pl/podklady_kolejowe.php

Ciężar podkładu drewnianego jest stosunkowo nieduży bo podkład sosnowy nasycony waży ok 70 kg.

Do wytwarzania podkładów używa się najczęściej dębu i buku (spośród drewna twardego) oraz sosny, jodły i świerka (spośród drewna miękkiego).
Najbardziej rozpowszechnione w Polsce są podkłady wytwarzane z sosny, gdyż jakkolwiek pod względem wytrzymałości, trwałości i ciężaru ustępują one dębinie, to jednak lasów sosnowych jest najwięcej, a zatem sosna jest o wiele tańsza i może zaspokoić duże zapotrzebowanie kolei. Drewno sosny jest miękkie. lecz bardziej sprężyste niż dębowe. Twardziel sosny przesycona jest  zywicą, która zwiększa trwałość drewna, chociaż utrudnia nieco nasycanie podkładów.

Ciut mniej 40 - 50 kg. 70 To waży mocny dębowy ewentulnie bukowy.


Dęba i buka...

Sosna w całym przekroju jest przesycona żywicą, nie tylko w twardzieli.

Nie wiedziałem, że FPKW zajmuje się także dendrologią ;)

 A już na poważnie - właśnie rozjaśniłeś mi kwestię, o którą spieramy się od rana (spore są to rozbieżności, i byłem wstrząśnięty słysząc, jak jedni zaklinają się, że 40 kg, inni że 70, a pan od transportu siedzi i czeka) . Niestety odpowiedź rodzi kolejne pytanie - z jakiego drewna podkłady zalegają w Trójmieście... Jakie jest oficjalne stanowisko FPKW w tej sprawie ;) ?

Poprostu GF w pełni realizuje ideę kolei leśnych i zarówno kształcony w kolei jak i lesie :)

Nie chwaląc się napiszę, że piszę prace inżynierską o leśnych kolejach wąskotorowych :P


Akurat to nauka o surowcu drzewnym :P, co do dendrologii to tylko zajmuje się ona drzewami z botanicznego punktu widzenia :P



Przyślij mi próbkę 10 cm szeroka na 25 cm długa i gruba na 2,5 cm - z rdzenia najlepiej ;p i dam ci odpowiedź w 30 minut. Studiuje się to leśnictwo w końću  :cool:  Jak chcesz naukowego potwierdzenia na wagę podkładu to mogę wam to rozwinąć.

Miałem na myśli podkład ze "świeżego" drewna (nie suszonego) i nasyconego i takowe podkłady potrafią ważyć te 70 kg.
Chodzi mi o podkłady "świeżo wyprodukowane".
Podkłady używane ważą od 40 kg w górę. Zależy od warunków składowania, przechowywania, w jakich warunkach wcześniej były eksploatowane, itd.



Warunki którym powinien odpowiadać podkład drewniany, ujete są w PN/D-95006. Można je podzielić na dwie zasadnicze grupy:
1. wymiary i kształt podkładu
2.stan przydatności technicznej drewna

Radzę dokładnie czytać posty. Napisałem
Dla potwierdzenia zamieszczam skan oryginału:

(http://images25.fotosik.pl/219/57399101fef3e73f.jpg) (http://www.fotosik.pl)





Zgadza się. Sosna w całym przekroju przesycona jest żywicą ale twardziel najbardziej.

Zamieszczam tu dla zainteresowanych kilka interesujących tabel.
Może się komuś przyda.


(http://images28.fotosik.pl/220/9477316c80941ddc.jpg) (http://www.fotosik.pl)

(http://images24.fotosik.pl/221/3dcfe820c4252ab1.jpg) (http://www.fotosik.pl)

(http://images31.fotosik.pl/267/74493da9fc2ec1b4.jpg) (http://www.fotosik.pl)

(http://images32.fotosik.pl/266/d6a99bc7313f2440.jpg) (http://www.fotosik.pl)

Drewno do produkcji podkłądów musi wysezonowane...

Ja też mam książke o "Hamulcach działających powietrzem sprężonem", to co pisze w książkach szczególnie w tych mocno archiwalnych nie zwalnia od poprawnego posługiwania się polszczyzną. Nawiasem mówiąc w tych ksiązkach spotykałem rózne ciekawe herezje jak np. to, że najlepszym drewnem do wyrobu trzonków jest buk. Co do twardzieli mam inną teorię, ale to nie jest związane z tematem dyskusji.

Fidzio to jest forum wąskotorowe, a nie ortograficzne! Jeśli uważasz, że ktoś w rażący sposób naruszył zasady ortografii, to zgłoś post, a nie wszczynaj dyskusji na temat poprawności pisowni, zwłaszcza, że w tym wypadku racji nie masz Ty.



Nie mówi się "dęba". Dęba można stanąć, ale podkład można zrobić z dębu.
Z resztą znalazłem odpowiedni link: http://so.pwn.pl/lista.php?co=d%B1b

Jeśli chodzi o buk, to dopuszczalne są obie formy - buka lub buku
http://so.pwn.pl/lista.php?co=buk

Generalnie najpierw sprawdź, zanim zaczniesz pisać bez sensu... I nie wiem co to ma wspólnego z oficjalnym stanowiskiem FPKW :P

Uważam wątek ortograficzny za WYCZERANY.

Podczas omawiania w szkole odmiany przez przypadki kolega Grzegorz Fidler akurat był na wagarach i tu mamy tego przykład. Po napisaniu tej pracy proponuję żeby przed oddaniem jej promotorowi sprawdził ją jakiś polonista.


Dla wyczerpania wątku, co do tego „wysezonowania”

Czas od wytwarzania do ułożenia podkładów w torze dzieli się na 3 okresy przechowywania:
1.   na placu odbioru
2.   w nasycalni
3.   w miejscu użytkowania

W każdym z tych okresów podkłady powinny być zabezpieczone przed zakażeniem grzybami, pękaniem i pożarem. Plac, na którym następuję odbiór tych podkładów powinien być suchy, dobrze oczyszczony i nie podlegać silnemu działaniu słońca.

Podkłady układa się w stosy, które muszą być przewiewne i ułożone na podkładach nieulegających gniciu. Górny rząd podkładów układa się pochyło i możliwie szczelnie, aby woda deszczowa nie przedostawała się do środka stosu.
Na placu odbioru odbywa się pierwsze powolne wysychanie podkładów. Należy wybiera ć do tego celu miejsca zacienione i z przewiewem. Stos powinien zawierać 50 a w braku miejsca 75 podkładów jednego typu, rodzaju drewna i wytworu.

Co drugi rząd  stosu przekłada się dwoma podkładami w celu uzyskania przewiewu.

Na placach nasycalni podkłady leżą dłużej, gdyż przed skierowaniem  do nasycania muszą tak przeschnąć, aby nie zawierały więcej niż  ok. 20% wilgoci. Tu suszenie podkładów może trwać nawet do 5 miesięcy. Stosy układa się na przesuwanych betonowych słupkach wysokości i grubości ok. 40 cm. Podkłady nasycone schną na placu ok. 3 tygodnie. Między podkładami w poziomych rzędach stosu daje się 2 – 3 cm prześwitu. Na placach układa się tory normalne i wąskie po to, aby ułatwić dostarczanie podkładów ze stacji do nasycalni i do cylindrów nasycania.


W miejscu użytkowania składa się podkłady możliwie blisko miejsca ich ułożenia. Podkłady układa się w stosy po 50 szt. co zapewnia im przewiewność. Z braku miejsca można układać większe  stosy nawet do 100 szt., po 10 szt. w rzędzie. Aby zabezpieczyć podkłady przed zawilgoceniem i zakażeniem grzybem dolny rząd podkładów w stosie układa się na dużych kamieniach Lubna kawałkach starych szyn.


To tak z grubsza.

Ciach to co powiedział kolega powyzej.

Zgadza się, dlatego utrata masy polegająca na wysuszeniu jest na tyle znaczna że podkład po nasyceniu bedzie ważył 40-50 kg. Podrozjezdnice to może i ważą 70 kg - oczywiście mówimy o odchyłach plus minus 5 kg. Oprócz teorii znam to z praktyki, podkład normalny wezmę sam a gdyby on ważył 70 kg to bym go nie podniósł :P Co do dębu i dęba to obie formy są poprawne kolego Kalito przy czym obecnie spotyka się forme "dęba" (przynajmniej na Wydziale Leśnym SGGW) Z mojej strony EOT.

No więc jeśli obie są poprawne, to po co poprawiasz? Pochwalić się chcesz, że wiesz? A tak na marginesie nie są poprawne (forma "dęba"). Natomiast wiadomo nie od dziś, że każdy fach (środowisko) ma swój specyficzny język i dlatego pewnie mówi się u was "dęba" ;) EOT

Kolega chciał się pochwalić że studiuje na SGGW.

Jest coś takiego jak "gwara". Praktycznie każdy region Polski ma swoją (górale, cepry, kaszubi, ślązaki itd)

Różnie to w różnych regionach się mówi więc nie ma się o co spierać.

Moja znajoma polonistka twierdzi że "...drewna buku". Mnie w szkole też tak uczyli.

Więc co za różnica czy z buka czy buku skoro i tak wszyscy wiedzą że chodzi o drewno buk

Proponuję zamknąć kwestię spierania się o odmianę w/w słowa.

Nie ma się czym chwalić

Jest się czym chwalić bo w rankingu SGGW nieźle stoi.

Z własnego doświadczenia Ci powiem że w życiu codziennym i tak pracodawca bierze pod uwagę Twoją wiedzę i umiejętności / zdolności.
A jak sam dobrze wiesz można chodzić na uczelnie i nie wynieść z niej żadnej wiedzy.

A swoją drogą to ciekaw jestem czy miałeś zajęcia z Panem Szymonem Głowackim?

Eee tam , jednaste miejsce w kraju to żaden sukces. Co do Szymona Głowackiego to kojarzę ale nie mam z nim zajęć bo on jest z WIP-u

.

Mówisz o nowych podkładach? Nawet jeżeli tak to słońce im już raczej nie straszne. Z tego co się orientuję technika opisana przez kolegę klona200 zaczyna odchodzić do lamusa. Nasączalnia podkładów w lipie ma suszarnię i zctw to tylko czeremcha sezonuje sposobem  opisanym wyżej. Jeżeli drewno jest już odpowiednio przesuszone to pęknięcia mu nie grożą (bo o to tutaj zdaje się chodzi ze słońcem).

Panowie ale dziś już powoli się odchodzi od podkładów drewnianych. Dziś stosuje się  podkłady żelbetonowe i tzw. pływające szyny.
Modernizowana w chwili obecnej linia Łódź Fabryczna - Koluszki - tam już są podkłady żelbetonowe.
Nie do końca jestem pewien ale w Warszawie na odcinku od Alei Jerozolimskich do Warszawy Zachodniej też tak jest - mam na myśli nowo budowane tory.

W końcu te szybkobieżne pociągi muszą mieć po czym śmigać podczas EURO 2012 :)

..

Powitać.
Żeby nie tworzyć nowego tematu skrobnę tutaj: czy ktoś ma może pod łapką rysunek podkładu żelbetowego na 750mm?

Witam,w WITU  w Zielonce jest kilkadziesiąt używanych podkładów betonowych. Jeżeli jest ktoś zainteresowany to mogę dowiedzieć Się czy była by szansa je pozyskać.

Ja jestem zainteresowany. (Ja jako Krośniewice).

A po co Wam betoniaki z wygnitymi dyblami?

Te "betonki" na jaki rozstaw?

Zapewne na 1435mm :)

750mm,ale fakt mają wygnite dyble 8)Na pewno nie są spękane itp.Były ułożone na torowisku które służyło do jakiś strzelań i raczej nie było zbytnio eksploatowane.W ostatnim czasie złomiarze się uaktywnili i wycinają resztki szyn jakie tam są :'(

Mam pytania?

Jaka powinna być długość podkładów dla toru 600mm dla kolejek leśnych czy dojazdowych?

Jaki typ podkładów stosowano? Czy np. typ III czy IV?

…z góry dziękuję za pomoc.

Prawidłowa długość podkładu dla toru 600mm wynosi 115cm.

Może inżynierowie z petrobudowy potrafią tam zastosować tworzywo z marketu budowlanego?

Nie mogę wciąż ustalić jak to jest z tymi podkładami dla toru 600mm....

W moim torze kolejki ogrodowej założyłem, że wg skali 1:1 podkłady wykonano są jako typ III - 230x160x1150 mm 
... ale wciąż wydaje mi się, że były one drobniejsze.

Znalazłem w sieci przekrój podkładu dla wąskich torów 160x125 mm - czy taki powinienem założyć (zakładając, że to tor kolejki leśnej)

Pomóżcie

Załączam fragment tabeli z Zeitschrift für Kleinbahnen, v. 18 1911 r. (s. 348-352) przedstawiającej rodzaje nawierzchni na niektórych kolejkach w Prusach.

Wychodzi, że wymiary podkładów prostokątnych wynosiły:
Jarocińska - 13 x 16 x 130 cm
Wyrzyska - 13 x 15 x 150 cm
Wrzesińska - 14 x 18 x 150 cm
Żnińska - 15 x 18 x 160 cm

Na żnińskiej stosowano ponadto podkłady trapezowe: 8/17,5 x 15 (?) x 120 cm.

Wychodzi, że historycznie jak najbardziej.

W ostatnim załączniku jest przekrój typowy toru kolejki jarocińskiej.

Wielkie dzięki "2xm". Zapodałeś to jak w encyklopedii. Pozdrawiam.

Ogólnie, jeżeli ktoś ma nieodpartą chęć poznania czym się różni współczesny podkład IIWO od IWB i jaką miąższość ma drewno w przypadku podkładu IIWO to dane te są dostępne w tabeli na końcu siwzu (http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=6&ved=0CEAQFjAF&url=http%3A%2F%2Fwww.kwsa.pl%2Frequest%2Fprzetargi_dokument%2F%3Flp%3D106992&ei=lCcmVYrnJsaSsAHjnoCIBw&usg=AFQjCNFCbh-RCTnlo0kmUq9ID5-H7tWVuw&bvm=bv.90237346,d.bGg) do zamówienia.

Co sądzicie o ofercie firmy "Strunbet" Bogumiłowice. Oferują podkłady strunobetonowe dla toru 750 mm w 2 wariantach: PS-11/SB z przytwierdzeniem sprężystym i PS-11K z przytwierdzeniem pośrednim. Koszt jednej sztuki około 200 zł. Podkłady przeznaczone dla szyn S49. W obecnych warunkach eksploatacyjnych naszych kolei wąskotorowych ich żywotność byłaby bardzo długa.

W przypadku zabudowy całkowicie nowej nawierzchni była by rzeczywiście długa. Jednak w innym przypadku była by bardzo krótka. Otóż podkład betonowy musi być położony na podsypce tłuczniowej precyzyjnie podbitej inaczej pęknie, gdyż taka jest jego natura. Znając sposób prowadzenia prac budowlanych a potem brak jakiegokolwiek utrzymania nawierzchni na wąskich polecał bym jednak metody drewniane - skuteczniejsze a przede wszystkim dziesięcikrotnie tańsze.

Betonowe pękały głównie z braku zbrojenia.

Oczywiście, że tego typu podkłady należałoby raczej stosować przy budowie nowych lub rewitalizacji obecnie istniejących, tak jak piszesz na podsypce tłuczniowej i mechanicznym podbijaniu toru. I zgodzę się z też, że minusem tych podkładów jest cena (w obecnych realiach naszych kolei wąskotorowych ma decydujące znaczenie) oraz ich waga (150 kg). Jednak nie mogę się z Tobą zgodzić, że żywotność prawidłowo podbitego nawet ręcznie podkładu przy pojedyńczej wymianie jest krótka. Gwarantuję Ci, że w prawidłowo podbitym podkładzie betonowym nawet na podsypce żwirowej prędzej zgniją dyble niż podkład pęknie. Skąd to wiem? A z własnego podwórka czyli z linii Gniezno - Anastazewo i z własnego doświadczenia. Otóż w latach 2003-2004 na odcinku Witkowo - Anastazewo z mojej inicjatywy przy wymianie pojedyńczej montowane były w tor podkłady betonowe typu 2 Wż, które braliśmy z Niechanowa gdzie jeszcze za czasów PKP na jednym z torów zdjęte zostały szyny, a podkłady zostały. Nie były więc to nowe podkłady, ale były one w na tyle dobrym stanie, że nadawały się do ponownego użycia. Wymieniane były na odcinkach, gdzie podsypka była żwirowa, bo szczególnie pomiędzy Powidzem i Anastazewem  tłuczeń nigdy nie był stosowany. Razem z kolegą kładliśmy je w tor i ręcznie podbijaliśmy przelewając przy tym niemało potu, a podbijaliśmy zgodnie z "Wytycznymi tymczasowymi o stosowaniu podkładów betonowych na kolejach dojazdowych użytku publicznego" które wydane były bodaj jeszcze w latach 50-tych XX wieku gdy dopiero zaczynano stosować podkłady betonowe na kolejach wąskotorowych. I podkłady te po ponad 10 latach nadal leżą w torze i nie mają żadnych pęknięć, wyrywkowo sprawdzałem je latem ubiegłego roku podczas obchodu toru w rejonie Przybrodzina.
A więc podkłady betonowe czy też strunobetonowe, które z racji swojej konstrukcji są mocniejsze od zwykłych betonowych tak jak napisałeś mają taką naturę, że pękają, ale pękają tylko wtedy, gdy są nieprawidłowo podbite, nie będą natomiast pękać nawet na podsypce żwirowej i ręcznym podbijaniu tylko wtedy, gdy są podbijane prawidłowo. Niestety jak wspomniałem wcześniej dużym minusem nowych podkładów jest cena oraz waga. Szczególnie ta druga cecha skutecznie zniechęca niektóre osoby do zmagania z podkładami betonowymi.

Całkowicie się z tym zgadzam. Moja uwaga wywodzi się z zasady pojmowania problemów w skali globalnej a nie tylko lokalnej - innymi słowy badając temat staram się analizować wszystkie punkty krytyczne związane z całością przedsięwzięcia.
Najsłabszym ogniwem w budowie toru (myślę o dużych inwestycjach realizowanych siłami zewnętrznymi, a nie weekendowym zrywie) jest zawsze podbicie, gdyż jest mozolne, zajmuje masę czasu i trudne jest do nadzoru, a w sytuacji gdy zasadniczym kryterium wygrania przetargu jest cena, to z analizy wynika że na tym etapie każdy wykonawca będzie oszczędzał czas, który jest, jak wiadomo, pieniądzem. Skutek może być tylko jeden - niedokładna stabilizacja kruszywa która w perspektywie kilku, kilkunastu lat eksploatacji degraduje większość podkładów. Jeśli się nie mylę Sochaczew stanął właśnie przed problemem spękania wszystkich betoniaków na szlaku, co, póki struny nie skorodują, nie zagraża rozjechaniem się toru, lecz niestety uniemożliwia korekty jego geometrii które są niezbędne do dopuszczenia ruchu.

Nigdy nie wymieniałem podkładów, to nie bardzo się znam.
Mieszkam niedaleko świętokrzyskiej wąskotorówki i z tego co widzę beton nie był zły.
Odcinek Chmielnik - Sędziejowice ma ( raczej miał ) ponoć najdłuższą prostą. Tam rzekomo osiągano największe prędkości.
W związku z budową toru normalnego w latach '60 i LHS w końcówce '70 powstał nasyp i wiadukty. Tam ułożono tor na betoniakach i większość z nich trzyma się dzielnie do dziś, choć bez szyn. Niewiele z nich jest popękanych, podłoże jest żwirowe. Dobrze pamiętam składy z transporterami które sporo ważyły.

Raczej z racji długiej prostej i stałego pochylenia uzyskiwano duże wybiegi składów. Wg opowiadań skład był rozpędzany za przejazdem i praktycznie był w stanie dotrzeć tak do Sędziejowic.
Odcinek ze Stawian do Umianowic był ostatnim remontowanym w miarę wg zasad sztuki odcinkiem JKD przed zamknięciem ruchu.

A kto powiedział, że beton jest zły? Przecież dzisiaj podkłady strunobetonowe są standardowo układane w głównych liniach. Beton jest po prostu sztywny. W przeciwieństwie do drewna nie ugina się wyraźnie, lecz w pewnym momencie pęka.

Co to ma wspólnego z podbijaniem?
[spróbujmy wytłumaczyć w przystępny sposób]
Ano, normalnie podkład przenosi obciążenia na podtorze głównie w strefach pod szynami (patrz załącznik). Dlatego w tym miejscu się go podbija - część środkowa, niepodbita z założenia "wisi w powietrzu". Robiono swego czasu nawet tzw. podkłady blokowe, w których dwa (żel-)betonowe klocki pod szyny łączono jakimś kawałkiem złomu. Wtedy pękanie betonu w środkowej części podkładu w ogóle nie groziło. Tyle, że stal - nie dość, że droga - to jeszcze niezabezpieczona otuliną betonową korodowała, więc nie do końca był to najlepszy pomysł.
Niestety, nawet w przypadku najlepiej podbitego podkładu z czasem podtorze osiada i tak to już jest, że bardziej osiada tam, gdzie się je ciśnie. W torze skądinąd słabo utrzymanym idzie to szybciej, bo raz - większe są oddziaływania dynamiczne taboru, dwa - zawilgocenie syfiastej podsypki (tak to umownie nazwijmy) też przyspiesza proces.
W efekcie jeżeli toru się uparcie nie podbija, to podkład zaczyna pracować coraz bardziej częścią środkową. W przypadku drewna nie jest to wielki problem - podkład ugnie się i dostosuje do podłoża rozkładając naprężenia. Podkład (żel-)betonowy takiej stuki nie potrafi. Pozostaje sztywny jak pal Azji. Naprężenia w części środkowej rosną, w jej górnej strefie pojawiają się rysy (a wraz z nimi korozja zbrojenia - znowu zły stan toru wszystko to przyspiesza), aż w pewnym momencie żyłka pęka.
Pękanie w środku było zresztą bardzo poważnym problemem również na dużej kolei, który ograniczał zastosowanie podkładów żelbetowych. Ostatecznie problem rozwiązano zastosowaniem strunobetonu. Dzięki wstępnemu ściśnięciu betonu unika się powstawania sił rozciągających wywołujących jego pękanie (powstawanie rys). Na ściskanie beton ma z kolei znacznie większą wytrzymałość.

Bardzo trafnie Kolega to ujął. Rzeczowo i na temat.
Chciałbym powtórzyć tylko moje pytanie, bo dyskusja zdaje się nieco odbiegła od zamierzonego przeze mnie tematu

Nie wiem, czy jest tak do końca - kolejki wąskotorowe wpisane do rejestru zabytków muszą się też trzymać zaleceń konserwatorskich dotyczących nawierzchni. W wielu przypadkach beton niestety odpada. Ostatnio nawet otrzymałem zdjęcia od zaprzyjaźnionego kolegi ornitologa, który przemierzał okolice płaskowyżu jędrzejowskiego i specjalnie dla mnie uwiecznił postępujący remont szlaku w technologii "na drewnie". Zastanowił nas innowacyjny sposób mocowania szyn i osadzenia podkładów. Jako, że nie jesteśmy nawet amatorami w tych technologiach - może koledzy się wypowiedzą w temacie...

Maciek.
Jak dla mnie - odebranie takiego babola to świadome sprowadzenie zagrożenia katastrofą w ruchu lądowym.

Prace trwają, to chyba nie jest skończone. Może ten podkład będzie przesuwany

To ewidentnie nie są zakończone roboty, podkład nie jest podbity. Mam nadzieję, że będzie.
A co do mocowań, to nie wiem, co wy w nich widzicie dziwnego. Do dziś w powszechnym użyciu np. na GKW (choć w przypadku remontów toru już ich nie stosujemy, wymienia się je na mocowania typu K albo SKL).

Przecież na ostatnim zdjęciu widać że wkręty ledwie łapią szynę.

Panowie, moim zdaniem widząc te i inne zdjęcia "naprawa" (cudzysłów celowo użyty) była, zgodnie z wieloletnią i zakorzenioną już tradycją na wąskich, a zatem takich trochę śmiesznych torach, typowym wyrwaniem kasy.

Oto przyjeżdża firma, robi coś tam byle jak, wystawia fakturę i... wszyscy się cieszą - ten co wystawia fakturę i ten co płaci, bo myśli że ma dobrze zrobiony remont. Nic bardziej mylnego.

Nie chcę tu zanudzać szczegółami technicznymi, ale w dostępnym mi materiale fotograficznym widzę te same błędy jakie są popełniane notorycznie przy okazji podobnych działań, ale jeśli będzie zainteresowanie przedstawieniem tych technikaliów, to napiszę jakiś artykuł.

Spokojnej nocy - Kuc.

No ja też mam taką nadzieję, ale znając życie wielu ekipom podbijak w ręce parzy, a potem trzeba te babole poprawiać weryfikując każdą szpałe młotem kolejowym. Jak dudni -do podbicia.
Pozdrawiam.

Koledzy robią się już złośliwi - dostałem dziś zagadkę: które zdjęcie pochodzi z Kambodży?
Zawszę brzydziłem się hejtem, więc nie będę odpowiadać...