Kolejki na terenie kujaw

[2xm]

Piszesz że semafor stał na odcinku z Lubrańca do Sompolna. Ale skrzyżowanie o które pytałem było między Lubrańcem, a Płowcami (linia do Dobrego Kujawskiego).

I chyba właśnie o to miejsce chodzi. Semafor w polu (a właściwie dwa) załapał się najwyraźniej nawet na mapę (Geoportal). Jeśli stał w połowie lat '80, to o dobre kilkanaście lat musiał przeżyć samą linię cukrowniczą. Chyba podobnie jak semafor i tarcza przed wjazdem do Sierpowa od strony Leśmierza. Zakładam, że urządzenia srk należały do PKP, więc cukrownia ich nie zdemontowała rozbierając linię, a pekapowi wówczas się tak nie spieszyło z upłynnianiem zbędnego majątku. Na mapie widać też budynek posterunku osłonnego (jak rozumiem w latach '80 już go nie było).

PS
Jednopoziomowe skrzyżowania linii o tej samej szerokości (wąskiego) toru bez łącznicy to byłby ciekawy temat do wiecznego konkursu.

[2xm]

7) można było dojechać z Ozorkowa do cukrowni Leśmierz i w Piątku? Wiem tyle że z Sierpowa do Leśmierza prowadził tor trójszynowy.

Do Leśmierza oczywiście można było dojechać i to jeszcze po likwidacji trzeciej szyny (pozostała zwykła bocznica 750 mm).
Do piątku - również, ale jedynie przez pewien niezbyt długi czas. Przekucie tej części sieci KKD z 600 na 750 mm to o ile pamiętam okres powojenny (ok. 1950). Tymczasem sieci Leśmierza, Młynowa i jeszcze Ireny w Łyszkowicach połączyli Niemcy na początku lat '40. Więc przez kilka lat można było dojechać nie tylko do Piątku, ale i do Soboty (a nawet znacznie dalej - przez Jackowice do Czerniewa) lub do Łyszkowic. Przynajmniej teoretycznie.

[marcinsemek]

Piszesz że semafor stał na odcinku z Lubrańca do Sompolna. Ale skrzyżowanie o które pytałem było między Lubrańcem, a Płowcami (linia do Dobrego Kujawskiego).

I chyba właśnie o to miejsce chodzi. Semafor w polu (a właściwie dwa) załapał się najwyraźniej nawet na mapę (Geoportal). Jeśli stał w połowie lat '80, to o dobre kilkanaście lat musiał przeżyć samą linię cukrowniczą. Chyba podobnie jak semafor i tarcza przed wjazdem do Sierpowa od strony Leśmierza. Zakładam, że urządzenia srk należały do PKP, więc cukrownia ich nie zdemontowała rozbierając linię, a pekapowi wówczas się tak nie spieszyło z upłynnianiem zbędnego majątku. Na mapie widać też budynek posterunku osłonnego (jak rozumiem w latach '80 już go nie było).

PS
Jednopoziomowe skrzyżowania linii o tej samej szerokości (wąskiego) toru bez łącznicy to byłby ciekawy temat do wiecznego konkursu.

na bank był w tym miejscu, niestety w tamtych czasach nie miałem jak strzelić fotki,

[Barti]

Więc przez kilka lat można było dojechać nie tylko do Piątku, ale i do Soboty (a nawet znacznie dalej - przez Jackowice do Czerniewa) lub do Łyszkowic. Przynajmniej teoretycznie.

No to jeszcze mi powiedz że można było dotrzeć do Dominikowic.  https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/f6/Le%C5%9Bmierz_%28Jackowice-Dominikowice%29.jpg  To już pod Uniejowem. Niby powinienem się cieszyć że sieć rozbudowana, ale gra chyba tego nie udźwignie...

[2xm]

@Barti
Ty się ciesz, że najwyraźniej nie było połączenia od Czerniewa do Kiernozi, bo byś miał jeszcze całą sieć cukrowni Dobrzelin . A jest to w sumie pewną zagadką, bo z tego co ustalił Ariel, odcinki Bogoria Górna - Jackowice - Czerniew oraz Lisiewice - Łyszkowice należały od 1949 do Dobrzelina, a do ich przyłączenia do głównej sieci brakowało jakichś 3 km toru prosto jak strzelił.

[prof_klos]

Z innej beczki, wiem że jedna z nitek przebiegała wiaduktem górą nad Magistralą Węglową.
Z mapy wynika jednak, że skrzyżowań takich było więcej - jak "przecinały" się pozostałe dwa? Wąskie dołem?

[Barti]

Odcinki do Dominikowic i Stemplewa przebiegały wiaduktami nad Węglówką. Wiadukty dzielone z drogami gruntowymi istnieją do dziś. Tor do Kazanek dołem.

[prof_klos]

Dzięki. Ostatnio ten temat poruszałem w dyskusji z Dobrzynem (przy okazji innego wiaduktu - na 600 mm przerzuconego nad czterema torami "węglówki" w obrębie Zduńskiej Woli) i była tam mowa o "jeszcze dwóch wiaduktach "wąskie x węglówka" w okolicy", tymczasem tutaj dostrzegam trzecią trasę... To jest fenomenalny temat, tych linii było zatrzęsienie, a sieci ze sobą połączone. Potęga, po prostu potęga, setki kilometrów.

[Barti]

Panowie (i Panie?) spójrzcie na te mapki:

Przedstawiają rejon między Inowrocławiem, a Kruszwicą. Kolorowymi liniami pozwoliłem sobie zaznaczyć położenie poszczególnych odcinków.
Czerwony to kolej Cukrowni Mątwy po wojnie przejęte przez Kruszwicę.
Zielony - przynależność jak wyżej tylko rysowałem na oko, dokładnego przebiegu linii nigdzie nie znalazłem.
Fioletowy to zapewne jakaś folwarczna.
Niebieski to łącznik Mątwy - Kruszwica zbudowany w 1942.

Dwie pierwsze mapy są z okresu przedwojnia. Czarno-biała nowsza.
I teraz o co mi chodzi. Strzałką zaznaczyłem miejsce w którym obecnie znajduje się wiadukt, lecz jeszcze w latach 30. był przejazd. Zastanawia mnie po co wzniesiono wiadukt na zapomnianej prze Boga drodze? Nawet dziś jest to droga gruntowa. Puściłem wodze fantazji i ubzdurałem sobie że dla linii cukrowniczej. Czy ktoś jest w stanie to potwierdzić/zaprzeczyć? Niemcy bawili się w scalanie sieci, od "linii zielonej" do fioletowej to jakieś 0,8 km, dalej do czerwonej tylko 2 razy więcej.